OESTERS VAN ÎLE D’OLÉRON
“het openen van een oester is bepaald geen sinecure!”
Onze zomervakantie begon op île d’Oléron, een eilandje voor de westkust van Frankrijk.
We wilden rust, even onthaasten en afkicken van de hectiek van de stad. Ik werd op mijn wenken bediend, het was er zo rustig (saai) dat ik het bijna stressvol vond.
Nou denk ik dat 7 dagen regen ook niet echt bijdroeg aan de feestvreugde.
Wat Île d’Oléron wel heeft is schitterende natuur, die wij met regenlaarzen en paraplu getrotseerd hebben; en oesters… heel veel oesters!
Lunchen op z’n Frans
Als je dan toch op Île d’Oléron bent, waarom dan niet lunchen met oesters… omdat ik er van gruwel, zo’n hap taaie, glibberige snot, maar dat geheel terzijde. Als die Fransen iets kunnen, dan is het lunchen! Uitgebreid de tijd nemen, goed gedekte tafel, wijntje erbij en dan iets weg peuzelen wat hier met gemak bij een sterrenrestaurant op de kaart had kunnen staan. Dat is nog eens iets anders dan een bammetje uit het vuistje.Oer oesters openen
Het heeft iets stoers, bijna iets oers, je voedsel zelf rapen en daarna met een oestermes het beest te lijf gaan, want zo kun je het wel noemen; het openen van een oester is bepaald geen sinecure! En niet in een keer weg slobberen hè… nee op een oester moet je kauwen, zoals echte mannen op bijen kauwen. Wat dat “oer” betreft, dat kun je vrij letterlijk nemen, want het eten van oesters deden we al ver voordat onze jaartelling begon.Nog even een Oléron oester lesje
Île d’Oléron maakt deel uit van het kustgebied van Charente-Maritime, hier bevinden zich de grootste oesterparken van Europa.
De oesters uit Oléron ruiken naar het bos, de geur dennen en de stranden met het wier en de zilte lucht. De kenner zegt dat ze een zilte, zoete en nootachtige smaak hebben.
Wat de oesters uit deze streek zo speciaal maakt, is het rijpingsproces wat ze ondergaan na de kweek: ‘le fin du fin‘. Dit houdt in dat de oesters in oude zoutpannen of kunstmatige bassins, claires, een rijpingsproces ondergaan.
De oesters die gerijpt zijn in de claires, hebben een eigen benaming die exclusief door de Europese Unie is geregistreerd.
Ook bijzonder is dat sommige oesters door de aanwezigheid van algen groen of zelfs blauwachtig kleuren.
***Voordat men een oester de naam “Fine de Claire” mag geven moet deze minstens een maand en maximaal drie maanden in een Claire doorbrengen, bij een dichtheid van 20 oesters per vierkante meter.
***De Spéciale de Claire blijft minstens twee maanden en maximaal zes maanden in een Claire, bij een dichtheid van 10 oesters per vierkante meter.
***De Pousse en Claire, de crème de la crème der fines de Claires, blijft minstens vier en maximaal acht maanden met 2 tot 5 oesters per vierkante meter.
voor meer verhalen over Frankrijk en lekkere vis recepten kijk ook eens bij mijn verhaal over Biarritz! →
Tastyshot
This site, contents and images are copyright © Gitta Polak. Images may not be downloaded, copied, used or published without permission.
Website│Design by Gitta Polak