Pizza Margherita; de kleuren van de Italiaanse vlag

Wist je dat… de beroemdste pizza, de Margherita, werd vernoemd naar koningin Margherita van Italië, de vrouw van koning Umberto I. In 1889 vertrok Margherita met haar man naar Napels, omdat Rome geteisterd werd door een choleraplaag. In Napels werd hen aangeraden om gerechten van de plaatselijke meester-kok Raffaele Esposito, te proeven. Het koninklijk paar ontbood hem aan het hof, waar hij in allerijl een pizza voor hen bakte. Esposito bootste met tomaten, (In tegenstelling tot een pizza caprese, waar plakken verse tomaten gebruikt worden, worden de tomaten voor de pizza Margherita eerst tot een saus verwerkt.) mozzarella en basilicum de kleuren van de Italiaanse vlag na. Margaretha was zo verrukt over de smaak van de pizza dat ze de kok een persoonlijke bedankbrief schreef. Esposito besloot hierop de pizza naar haar te vernoemen. Ook koningin Beatrix en Kate Middleton een hebben pizza die hun naam draagt. Deze werden gepresenteerd op de Wereldpizzadagen in Napels.

Pizza Margherita

 Maken

Ingrediënten

Deeg:

  • 22 g Manitoba-meel
  • 55 g Grano Duro-meel
  • 1 eetlepel zout
  • 6 gram verse gist/ of half zakje gedroogd gist
  • 1 eetlepel olijfolie
  • 1/2 theelepel suiker
  • 125 ml lauwwarm water
  • Vulling:

    • 1/2 portie tomatensaus
    • 1 eetlepel oregano
    • 4 eetlepels geraspte Parmezaanse kaas
    • 5 blaadjes basilicum
    • 110 g mozzarella, in plakken of in stukjes van 1 cm
    • extra vergine olijfolie, om te besprenkelen

    Bereidingswijze

      Deeg:

    • Meng het meel en zout in een kom en maak een kuiltje in het midden.
    • Meng in een aparte kom de gist, suiker, olijfolie en het water.
    • Voeg de vloeistof toe aan het kuiltje en kneed met de handen.
    • Neem het pizzadeeg uit de kom en kneed het op een met bloem bestoven ondergrond:
    • Rol het pizzadeeg met één hand zodat een korte rol ontstaat
    • Draai het pizzadeeg een kwartslag en vouw het dubbel
    • Herhaal dit tot het pizzadeeg soepel en elastisch is.
    • Als het te droog is kun je er nog wat water aan toe voegen of als het te plakkerig is wat extra meel.
    • Als de structuur glad is afdekken met huishoudfolie en laat 35 minuten rusten.
    • Nogmaals in de kom kneden en bestrooi als nodig met nog wat bloem.
    • Weer afdekken en wederom 35 minuten laten staan.
    • De pizza maken:
    • Verwarm de oven voor op 225 C/ gasstand 7.
    • Besprenkel de bakplaat 23×33 cm met een klein beetje olijfolie.
    • Leg het deeg op een licht met meel bestoven werkblad, druk eerst plat met de muis van je hand en rol daarna uit tot een rechthoek met dezelfde maat als de bakplaat.
    • Leg de pizzabodem op de bakplaat.
    • Prik met een vork gaatjes in de bodem om luchtbellen te voorkomen.
    • Verdeel de tomatensaus over het deeg en bestrooi met oregano, Parmezaanse kaas, basilicumblad en mozzarella.
    • schenk een sliertje olijfolie erover.
    • Bak 12 – 15 minuten of tot de bodem van de pizza goudbruin is.

    Notes

    *** Door de hoge temperatuur in een steen,- hout- of pizza- oven hoeft de pizza maar heel kort in de oven, hierdoor krijgt het glutenrijke meel niet de kans uit te drogen en krijg je de deels zachte en deels knapperige korst. Omdat onze thuis- ovens niet zulke hoge temperaturen kunnen halen, moet de pizza veel langer in de oven. Daardoor is het heel lastig om thuis een goede pizza bodem te bakken. Om toch nog iets te maken wat lijkt op een pizza is daarvoor ook een andere samenstelling van het meel nodig. Met dit recept moet het wel lukken.
    *** Heb je geen Manitoba-meel Grano Duro-meel, een vriend van mij zweert bij pizza-meel van de molen en dan heb je natuurlijk ook altijd nog standaard pizza-meel van de supermarkt…opties genoeg.

    Helemaal in de Italiaanse stemming, maar toch op zoek naar een makkelijker en sneller recept? Dan is pasta pescatore misschien iets voor jou?

    Tastyshot

    This site, contents and images are copyright © Gitta Polak. Images may not be downloaded, copied, used or published without permission.

    Website│Design by Gitta Polak